صنعت لوازم التحریر از دیرباز وابسته به کاغذ و محصولات کاغذی بود، اما با پیشرفت تکنولوژی، لوازم التحریر هم تغییرات زیادی کرد. اولین تولیدی لوازم التحریر در سال ۱۵۴۵ در انگلستان تاسیس شد و محصول آن نوعی قلم پر بود که در زمان خودش طرفداران زیادی داشت. اما نوشت افزار به شکل صنعتی در قرن ۱۹ م ساخته شد؛ در ۱۸۰۶ نیکلاس ژاک کونته جوهری ساخت که هم بر روی بوم و هم بر روی کاغذ قابل نوشتن بود. در۱۸۰۹ جان هریس مداد را از گرافیت ساخت و بدین شکل تولید نوشت افزار صنعتی پا گرفت.

در ایران 🇮🇷 نخستین کارخانه لوازم التحریر، کارخانه خودکار بیک بود که در سال 1342 به همت علی اکبر رفوگران تاسیس شد.

امروزه لوازم التحریر بخش بزرگی از تجارت جهان را به خود اختصاص داده است. از بزرگترین شرکتهای تولید لوازم التحریر و وسایل اداری در دنیا میتوان Moji ژاپن، Fullmark ایتالیا، lincpenهند، Steadtler اآلمان و Maped فرانسه را نام برد. اما چالش پیش روی صنعت نوشت افزار دیجیتالی شدن است.

با گسترش روز افزون فناوری در کشورهای پیشرفته رایانه ها و دستگاههای الکترونیکی جای کار با کاغذ را گرفته اند و ابزارهای دیجیتال ثبت و ذخیره اطلاعات باعث کاهش تقاضای لوازم التحریر شده است. این امر باعث شده شرکتهای تولید لوازم التحریر در این مناطق رو به تولید لوازم التحریر لوکس بیاورند مانند خوکارهایی با روکش طلا و نقره.

در کشورهای درحال توسعه اما به دلیل دسترسی کمتر افراد به دستگاههای الکترونیکی از یکطرف و بالا رفتن سطح سواد و آگاهی افراد هنوز تقاضا برای نوشت افزار وجود خواهد داشت.